تهیه نانوالیاف کیتوسان/پلی اتیلن اکسید بر روی غشای کیتوسان: مدلی کاربردی در مهندسی بافت

Authors

عسگر امامقلی

asgar emamgholi غلامرضا کاکا

gholam reza kaka (*corresponding author) neuroscience research center and anatomy department, baqiyatallah university of medical sciences, tehran, iranایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا... (عج)، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه آناتومی (* نویسنده مسئول) مینو صدری

mino sadri سیدهمایون صدرایی

seyyed homayoon sadraee سیدحسن حسینی

abstract

سابقه و هدف: نانوالیاف کاربرد وسیعی در مهندسی بافت به عنوان نانو داربست دارد. روش های مختلفی برای ساخت نانوداربست ها وجود دارد که یکی از این روش ها، الکتروریسی است. در این روش نانوالیاف بر روی ورقه های آلومینیومی تشکیل می شود. مشکل اساسی هنگامی است که برای اهداف کاربردی در مهندسی بافت نمی توان این نانوالیاف را به دلیل خاصیت شکنندگی از روی صفحه جمع کننده جدا و استفاده نمود. در مطالعه حاضر تهیه ترکیب نانوالیاف کیتوسان/پلی اتیلن اکسید (cs/peo) بر روی یک غشای بسیار نازک cs مورد بررسی قرار گرفته است.   مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بود. برای این منظور محلول کامپوزیتی با نسبت های حجمی- حجمی از cs و peo به ترتیب با نسبت های 100 به صفر (کیتوسان خالص)، 90 به 10، 80 به 20 در اسید استیک 5/0 مولار تهیه شد. تاثیر متقابل دو پلیمر بر روی یکدیگر با طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) مورد بررسی قرار گرفت. برای تهیه غشای نازک cs ، ابتدا این ماده با نسبت 1 % وزنی در آب دو بار تقطیر آماده و سپس 5/0 میلی لیتر اسید استیک گلاسیال به آن اضافه شد. محلول حاصل در پتری دیش ریخته و به مدت 24 ساعت در دمای اتاق قرارداده شد به طوری که غشا با تبخیر حلال تشکیل گردید. غشا با اتانول تثبیت شده و در آب دوبار تقطیر شستشو داده و سپس در دمای اتاق خشک گردید. محلول پلیمر بر روی غشای cs به فاصله cm 15-10 و میدان الکتریکی kv 20-18 با نرخ تغذیه ml/h 5/0 الکتروریسی شد. قطر و اندازه نانوالیاف با میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: ftir انجام شده از کامپوزیت cs/peo با نسبت 20/80، 10/90 پیک باند کششی هیدروکسیل (o-h) و گروه کربونیل (c=o) کیتوسان در نواحی خاصی را نشان داد. تصاویر sem از نانوالیاف حاصل از کامپوزیت cs/peo با نسبت های 80 به 20، 90 به 10 و cs خالص بر روی ورقه های آلومینیومی و غشای cs نشان داد که cs خالص توانایی تولید نانوالیاف بر روی هیچ کدام از آن ها را نداشته و به صورت قطراتی ظاهر شدند در حالی که نسبت های80 به 20، 90 به 10 از کامپوزیت cs/peo ، هم بر روی ورقه آلومینیومی و هم بر روی غشای نازک cs نانوالیاف ایجاد گردید. نتایج تفاوت معنی داری بین دو نسبت مذکور از نظر ساخت نانوداربست مشاهده نشد.   بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که ویسکوزیته بالای cs خالص مانع از تشکیل نانوالیاف شده، در حالی که نانوالیاف یکدست از ترکیب cs/peo با نسبت های 80 به 20، 90 به 10 بر روی غشای نازک cs به دست می آید.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تهیه داربست سلولی از جنس ژلاتین – کیتوسان : مدلی کاربردی در مهندسی بافت

Aim and Background: Gelatin and Chitosan are known as bio-polymers of biocompatible and biodegradable. These bio-polymers are highly regarded in tissue engineering recently. Methods and Materials: This is a review article that searched the reliable internet sources to evaluate the identification and application of polymer scaffolds in various fields of medicine. Discussion and Conclusion:...

full text

تولید نانوالیاف پوسته-مغزی پلی یورتان- کیتوسان و پلی یورتان-پلی اتیلن اکساید

در این مقاله تهیه و خصوصیات نانوالیاف کامپوزیتی پوسته – مغزی پلی یورتان به عنوان هسته و کیتوسان / پلی اتیلن اکساید به عنوان پوسته به روش الکتروریسی تهیه شده است. آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی تشکیل ساختار نانوالیاف پوسته – مغزی را بوضوح نشان داده است. گروه های عاملی پلی یورتان، کیتوسان / پلی یورتان، کیتوسان / پلی اتیلن اکساید توسط طیف سنجی فوریه (FTIR) نشان داده شده است. ساختار کریستالی و رفت...

full text

پوشش‌دهی ژلاتین-کیتوسان روی داربست پلی کاپرولاکتون سوپرامولکولی و بررسی تاثیر آن بر رفتار سلول‌های فیبروبلاست موشی

هدف : علم مهندسی بافت در کنار علم پزشکی به احیا و ترمیم بافت ها و اندام های آسیب دیده می پردازد. داربست به عنوان جزء اصلی مهندسی بافت تعریف می گردد. در این پژوهش از روش اصلاح سطح داربست نانولیفی پلی کاپرولاکتون سوپرامولکولی (Sp-PCL) برای بهبود حدفاصل زیست ماده-سلول های فیبروبلاست بهره برده شد. هدف مطالعه بررسی اثر اصلاح سطحی با ژلاتین -کیتوسان بر رفتار سلول های فیبروبلاست روی داربست Sp-PCL تهیه...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
annals of military and health science research

جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۳۰۰-۳۰۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023